هادی من

با اجازه همه بزرگترها و کوچکترها،روز 11 مرداد،سالروز تولد اینجانب است.لذا فرصت را مغتنم شمرده،از رسم بسیار پسندیده ی خود تبریکی تبعیت نموده و تولدم را به خودم تبریک می گویم.

فایده خود تبریکی این است که فرد منتظر دیگران نمی ماند تا به او تبریک بگویند!؟

این نوع تبریک از تولید به مصرف است و   فرد لازم التبریک را متوقع بار نمی آورد.گرچه اگر دیگران به انسان تبریک بگویند،کلی قلقلک آور و فرح بخش می باشد.

خدایا بی نهایت از وجود مقدست سپاسگزارم که ظهر روز 11 مرداد 1352 روح من را در قالب جسمانی به دنیا آوردی تا  زندگی مادی را با روحم تجربه نمایم....این تجربه بی نهایت عالی بوده و هست و روز به روز بهتر می شود...

بااینکه عید 1400 با بیماری کرونا درگیر بودم وداشتم غزل خداحافظی را می خواندم با70 درصد درگیری ریه و کادر درمانی بیمارستان در هفته اول از من قطع امید کرده بودند ولی باز هم لطف و مراحم همیشگی ات باز شامل حالم شد و عمری دوباره به من عنایت کرد....